Brandwond

Een brandwond is een gedeeltelijke of een volledige beschadiging van de huid die wordt veroorzaakt door inwerking van warmte, een chemische stof of elektriciteit gedurende een bepaalde tijd, boven een bepaalde temperatuur.

Ernst van de brandwond

Hoe erg een brandwond is, is afhankelijk van de grootte, diepte, plaats van de brandwond, leeftijd en bijkomende letsels. Het lichaam kan de opperhuid wel herstellen, maar als de lederhuid is verloren, dan komt die niet meer terug.

Eerstegraads verbrandingen en tweedegraads brandwonden zijn bijzonder pijnlijk. Hoe uitgebreider de verbranding, hoe slechter de gemoedstoestand van het slachtoffer is. Hij of zij voelt zich angstig, ellendig en heeft veel pijn. Maar bij een derdegraads brandwond ervaart het slachtoffer minder pijn dan je zou verwachten. Het slachtoffer ziet de paniek van de omgeving, maar kan dat als overdreven zien omdat hij of zij zelf weinig pijn voelt.

Diepte van een brandwond

De diepte van een brandwond hangt af van verschillende factoren; de temperatuur, de tijd dat de warmtebron inwerkt op de huid, de oorzaak van de verbranding, de leeftijd van het slachtoffer en de plaats van de verbranding op het lichaam. Afhankelijk van de diepte van de verbranding is er, over het algemeen, sprake van verschillende ‘graden’.
 

Eerstegraads brandwond

Bij een eerstegraads verbranding is de (opper)huid van rood/roze van kleur veranderd. De verbranding is droog, kan pijnlijk zijn en is soms wat opgezwollen. Een eerstegraads verbranding is te vergelijken met een ontstekingsreactie. Na een paar dagen verdwijnen de onaangename verschijnselen.

Een eerstegraads verbranding ontstaat wanneer je bijvoorbeeld te lang onbeschermd in de zon hebt gezeten. De huid is niet stuk en daarom noemen we het geen brandwond, maar een verbranding. Een eerstegraads verbranding kan erg pijn doen.

Kenmerken eerstegraads verbranding:
Geen wond, dus de huid is niet stuk
Soms wat opgezwollen
Rood en/of roze
Droog
Prikkelend tot pijnlijk
 

Oppervlakkig tweedegraads brandwond

Er is een onderscheid te maken tussen een oppervlakkig tweedegraads brandwond en een diep-tweedegraads brandwond. Een oppervlakkige tweedegraads brandwond is rood, nat, pijnlijk en er is sprake van kapotte en/of intacte blaren. Blaren kunnen zelfs na uren ontstaan.

Kenmerken tweedegraads brandwond:
Glanzend rood, roze
De opperhuid is beschadigd tot in de lederhuid
Nat
Blaren
Pijnlijk
Voelt soepel
 

Diep tweedegraads brandwond

Bij een diep-tweedegraads brandwond is de lederhuid meer aangetast dan bij een oppervlakkige tweedegraads brandwond. De warmte heeft langer kunnen doordringen in de huid. Bij een diep tweedegraads brandwond is er sprake van een wond en deze is roodachtig/wit, nat en zeer pijnlijk. Er kunnen open en/of dichte blaren zichtbaar aanwezig zijn.

Kenmerken diep tweedegraads brandwond:
Rood/wit
De lederhuid is meer aangetast dan bij een oppervlakkige tweedegraads brandwond
Nat
Blaren
Pijnlijk
Voelt soepel
 

Derdegraads brandwond

Bij een derdegraads brandwond zijn zowel de opperhuid als de lederhuid volledig beschadigd tot in het onderhuids vetweefsel. Een derdegraads brandwond is wit, beige/bruin of zwart, droog en leerachtig en de wond is nauwelijks pijnlijk omdat de zenuwen zijn aangetast. Wel zit er vaak een pijnlijke tweedegraads wond omheen.

Kenmerken derdegraads brandwond:
Zowel de opperhuid als de lederhuid zijn volledig beschadigd tot in het onderhuids vetweefsel
Wit, beige tot donkerbruin
Droog, leerachtig
Nauwelijks pijnlijk
Is stug